Παρακάτω γίνεται μία προσπάθεια παρουσίασης της αντιμετώπισης έντονου κοιλιακού άλγους σε θήλυ 52 ετών. Η συγκεκριμένη ασθενής είναι ενεργή επαγγελματικώς και οικογενειακώς και στο παρελθόν έχει κάνει δύο τοκετούς εκ των οποίων η δεύτερη με καισαρική τομή. Λοιπό ιατρικό ιστορικό φυσιολογικό. Εδώ και 5 μήνες παρουσιάζει κοιλιακό άλγος εντοπισμένο στο άνω μέρος της κοιλίας και πιο συγκεκριμένα στο άνω δεξιό μέρος. Από το ιστορικό προέκυψε ότι μετά έλευση ολίγων ωρών από κατά κανόνα λιπαρό γεύμα το άλγος εκλύετο μεν, υφίετο δε με κατ οίκον λήψη παρακεταμόλης 500 mg και δισκίων γαστροπροστασίας. Συνοδευόταν από εμέτους και έντονη κακουχία. Κατά τη λήψη του ιστορικού και της κλινικής εξέτασης διεπιστώθη ότι τα ούρα της ασθενούς ήταν κιτρινωπά και όχι σκουρόχρωμα εν είδει ουίσκι, κλινική ένδειξη ότι δεν υπάρχει απόφραξη του χοληδόχου πόρου. Ένζυμα όπως LDH, ALP και SGPT ήσαν όλα εντός φυσιολογικών τιμών, ευρύματα που σε συνάρτηση με υπερηχογράφημα άνω κοιλίας οδήγησαν στη διάγνωση της χολολιθίασης . Εδώ πρέπει να αναφερθεί ότι το υπερηχογράφημα έδειξε ηχογενείς εστίες μόνον εντός της χοληδόχου κύστεως. Ως επεξήση αναφέρεται ότι ηχογενής εστία είναι κατ ουσίαν ο λίθος εντός της χοληδόχου κύστεως, ο οποίος δεσμεύει το από την κεφαλή του υπερηχογράφου εκπεμπόμενο ηχητικό κύμα. Σε επείγουσα καρδιολογική εξέταση που έγινε δεν ανευρέθησαν ανησυχητικά ευρύματα και την επόμενη προέβην σε λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή.
Η ασθενής χειρουργήθηκε το πρωί και το βράδυ περιπάτησε στο διάδρομο της κλινικής σε καλή κατάσταση. Εξέφρασε την επιθυμία να διανυκτερεύσει στην οικία της. Σημειώσατε εδώ ότι η διεθνής βιβλιογραφία αναφέρει κριτήρια επιλογής ασθενών που μετά τη συγκεκριμένη επέμβαση δύνανται να εξέλθουν αυθημερόν, υπό την προυπόθεση ότι θα συμμορφωθούν όσον αφορά τη δίαιτα, την αναλγησία και τη λοιπή αγωγή τους ( αν χρειαστεί).